Κάποτε ένας καθηγητής εμφανίστηκε στην τάξη του κρατώντας ένα μεγάλο άδειο γυάλινο βάζο. Μαζί του έσερνε ένα μεγάλο χαρτοκιβώτιο.
Χωρίς να μιλήσει, άρχισε να βγάζει πέτρες από το χαρτοκιβώτιο και να γεμίζει με αυτές το βάζο. Οι μαθητές του τον κοιτούσαν με απορία. Όταν το βάζο δεν χωρούσε άλλο, ρώτησε: «Είναι γεμάτο το βάζο;» και οι μαθητές απάντησαν: «Ναι, είναι γεμάτο».
Αυτός χαμογέλασε και χωρίς να μιλήσει έβγαλε από το χαρτοκιβώτιο ένα σακουλάκι με μικρά βότσαλα κι άρχισε να γεμίζει το βάζο. Το κούνησε λίγο και τα βοτσαλάκια κύλησαν και γέμισαν τα κενά ανάμεσα στις πέτρες. Όταν το βάζο δεν χωρούσε άλλο, ρώτησε: «Είναι γεμάτο το βάζο;». Οι μαθητές γέλασαν και απάντησαν: «Ναι, είναι γεμάτο».
Αυτός χαμογέλασε και χωρίς να μιλήσει έβγαλε από το χαρτοκιβώτιο ένα σακουλάκι με άμμο και άρχισε να την αδειάζει αργά-αργά μέσα στο γυάλινο βάζο. Όταν το βάζο δεν χωρούσε άλλο, ρώτησε: «Είναι γεμάτο το βάζο;» Οι μαθητές δίστασαν για λίγο αλλά απάντησαν: «Ναι, είναι γεμάτο.»
Ο δάσκαλος χαμογέλασε και πάλι, και χωρίς να μιλήσει πήρε από το χαρτοκιβώτιο ένα μπουκάλι μπύρας και άρχισε να το αδειάζει μέσα στο βάζο. Το υγρό γέμισε όλο το υπόλοιπο κενό του βάζου. Όταν δεν χωρούσε άλλο, ρώτησε: «Είναι γεμάτο το βάζο;» . Οι μαθητές απάντησαν με μια φωνή: «Ναι, είναι γεμάτο».
― Τώρα, λέει ο καθηγητής, θέλω να θεωρήσετε ότι αυτό το βάζο αντιπροσωπεύει τη ζωή σας.
• Οι πέτρες είναι τα πιο σημαντικά πράγματα στη ζωή σας: η οικογένεια, ο σύντροφός σας, η υγεία σας, τα παιδιά σας, οι καλοί σας φίλοι. Είναι τόσο σημαντικά, που ακόμα κι αν λείψουν όλα τα υπόλοιπα, η ζωή σας θα εξακολουθήσει να είναι γεμάτη.
• Τα βοτσαλάκια είναι άλλα πράγματα που έρχονται στη ζωή μας, όπως οι σπουδές μας, η εργασία μας, το σπίτι μας, το αυτοκίνητό μας, το εξοχικό μας και ομορφαίνουν τη ζωή μας. Αν όμως γεμίσουμε πρώτα με αυτά το βάζο, δεν θα υπάρχει χώρος για τις πέτρες, δηλαδή για τα σημαντικά της ζωής.
• Η άμμος είναι όλα τα υπόλοιπα, με τα οποία γεμίζουμε τα κενά της ζωής μας. Όμως αν βάλεις πρώτα την άμμο στο βάζο, δεν θα υπάρχει χώρος ούτε για βότσαλα ούτε για πέτρες.
Το βάζο είναι η ζωή σας. Αν ξοδεύετε χρόνο και δύναμη για μικρά πράγματα, δεν θα βρείτε ποτέ χρόνο για τα πιο σημαντικά. Φροντίστε πρώτα για τις «πέτρες» της ζωής σας• ξεχωρίστε τις προτεραιότητές σας!
Οι μαθητές είχαν μείνει άφωνοι. Ένας απ’ αυτούς όμως, πετάχτηκε και ρώτησε: «Η μπύρα τι αντιπροσωπεύει;». Ο καθηγητής χαμογελώντας του απάντησε: «Κοίταξε να δεις. Δεν έχει σημασία πόσο γεμάτη είναι η ζωή σου, δεν έχει σημασία πόσο στριμωγμένος είσαι. Να θυμάσαι ότι ΠΑΝΤΑ ΘΑ ΥΠΑΡΧΕΙ ΧΩΡΟΣ ΚΑΙ ΧΡΟΝΟΣ ΓΙΑ ΜΙΑ ΜΠΥΡΙΤΣΑ!»