Σάββατο 26 Φεβρουαρίου 2011

ιστορική αλήθεια της Μακεδονίας

Stephen Miller - Letter to Archaeology Magazine-
>
>January 22, 2009
>
>
>Editor, Archaeology Magazine
>36-36 33rd Street
>Long Island City, NY 11106
>U.S.A.
>
>
>Dear Sir,
>
>
>I opened the January/February issue of Archaeology today and eagerly
turned to
>“A Letter from Macedonia” only to discover that it was actually a letter
from
>ancient Paionia – the land north of Mt. Barmous and Mt. Orbelos. Livy’s
account
>of the creation of the Roman province of Macedonia (45.29.7 and 12) makes
clear
>that the Paionians lived north of those mountains (which form today the
>geographically natural northern limits of Greece) and south of the
Dardanians
>who were in today’s Kosovo. Strabo (7. frag 4) is even more succinct in
saying
>that Paionia was north of Macedonia and the only connection from one to the
>other was (and is today) through the narrow gorge of the Axios (or Vardar)
>River. In other words, the land which is described by Matthew Brunwasser
in his
>“Owning Alexander” was Paionia in antiquity.
>
>
>While it is true that those people were subdued by Philip II, father of
>Alexander, in 359 B.C. (Diodorus Siculus 16.4.2), they were never
Macedonians
>and never lived in Macedonia. Indeed, Demosthenes (Olynthian 1.23) tells
us that
>they were “enslaved” by the Macedonian Philip and clearly, therefore, not
>Macedonians. Isokrates (5.23) makes the same point. Likewise, for
example, the
>Egyptians who were subdued by Alexander may have been ruled by Macedonians,
>including the famous Cleopatra, but they were never Macedonians
themselves, and
>Egypt was never called Macedonia (and so far as I can tell does not seek
that
>name today).
>
>Certainly, as Thucydides (2.99) tells us, the Macedonians had taken over “a
>narrow strip of Paionia extending along the Axios river from the interior to
>Pella and the sea”. One might therefore understand if the people in the
modern
>republic centered at Skopje called themselves Paionians and claimed as
theirs
>the land described by Thucydides.
>
>But why, instead, would the modern people of ancient Paionia try to call
>themselves Macedonians and their land Macedonia? Mr. Brunwasser (p. 55)
touches
>on the Greek claims “that it implies ambitions over Greek territory” and he
>notes that “the northern province of Greece is also called Macedonia.”
Leaving
>aside the fact that the area of that northern province of modern Greece
has been
>called Macedonia for more than 2,500 years (see, inter alios, Herodotus
5.17;
>7.128, et alibi), more recent history shows that the Greek concerns are
>legitimate. For example, a map produced in Skopje in 1992 (Figure 1) shows
>clearly the claim that Macedonia extends from there to Mt. Olympus in the
south;
>that is, combining the ancient regions of Paionia and Macedonia into a
single
>entity. The same claim is explicit on a pseudo-bank note of the Republic of
>Macedonia which shows, as one of its monuments, the White Tower of
Thessalonike,
>in Greece (Figure 2). There are many more examples of calendars, Christmas
>cards, bumper-stickers, etc., that all make the same claim.
>
>
>Further, Mr. Brunwasser has reported with approval (International Herald
Tribune
>10/1/08) the work of the “Macedonian Institute for Strategic Research
16:9”, the
>name of which refers “to Acts 16:9, a verse in the New Testament in which a
>Macedonian man appears to the Apostle Paul begging him: ‘Come over into
>Macedonia, and help us.’" But where did Paul go in Macedonia? Neapolis
(Kavala),
>Philippi, Amphipolis, Apollonia, Thessaloniki, and Veroia (Acts
16:11-17:10) all
>of which are in the historic Macedonia, none in Paionia. What claim is being
>made by an Institute based in Skopje that names itself for a trip through
what
>was Macedonia in antiquity and what is the northern province of Greece
today?
>
>I wonder what we would conclude if a certain large island off the southeast
>coast of the United States started to call itself Florida, and emblazoned
its
>currency with images of Disney World and distributed maps showing the
Greater
>Florida.
>
>Certainly there was no doubt of the underlying point of “Macedonia” in
the mind
>of U.S. Secretary of State Edward Stettinius on December 26, 1944, when he
>wrote:
>
>
>“The Department [of State] has noted with considerable apprehension
increasing
>propaganda rumors and semi-official statements in favor of an autonomous
>Macedonia, emanating principally from Bulgaria, but also from Yugoslav
Partisan
>and other sources, with the implication that Greek territory would be
included
>in the projected state. This government considers talk of Macedonian
”nation”,
>Macedonian “Fatherland”, or Macedonian “national consciousness” to be
>unjustified demagoguery representing no ethnic nor political reality, and
sees
>in its present revival a possible cloak for aggressive intentions against
>Greece.”
>
>[Source: U.S. State Department, Foreign Relations vol viii,Washington, D.C.,
>Circular Airgram (868.014/26Dec1944)]
>
>Mr. Brunwasser (a resident of Bulgaria), however, goes on to state, with
>apparent distain, that Greece claims “Alexander III of Macedon (Alexander
the
>Great) . . . as Greek.”
>
>
>This attitude mystifies me. What is there to “claim”? Alexander’s
>great-great-great grandfather, Alexander I, was certified as Greek at
Olympia
>and, in the words of the father of history “I happen to know that [the
>forefathers of Alexander] are Greek” (Herodotus 5.22). Alexander’s father,
>Philip, won several equestrian victories at Olympia and Delphi (Plutarch,
>Alexander 4.9; Moralia 105A), the two most Hellenic of all the
sanctuaries in
>ancient Greece where non-Greeks were not allowed to compete. If Philip was
>Greek, wasn’t his son also Greek?
>
>When Euripides – who died and was buried in Macedonia (Thucydides apud Pal.
>Anth. 7.45; Pausanias 1.2.2; Diodorus Siculus 13.103) – wrote his play
Archelaos
>in honor of the great-uncle of Alexander, did he write it in Slavic? When he
>wrote the Bacchai while at the court of Archelaos did he not write it in
Greek
>even as it has survived to us? Or should we imagine that Euripides was a
>“Macedonian” who wrote in Slavic (at a date when that language is not
attested)
>which was translated into Greek?
>
>What was the language of instruction when Aristotle taught Alexander? What
>language was carried by Alexander with him on his expedition to the East?
Why do
>we have ancient inscriptions in Greek in settlements established by
Alexander as
>far away as Afghanistan, and none in Slavic? Why did Greek become the lingua
>franca in Alexander’s empire if he was actually a “Macedonian”? Why was
the New
>Testament written in Greek rather than Slavic?
>
>On page 57 of the so-called “Letter from Macedonia” there is a photograph
of the
>author standing “before a bronze statue of Alexander the Great in the
city of
>Prilep.” The statue is patently modern, but the question is whether the real
>historic Alexander could have read the Slavic inscription beneath his feet.
>Given the known historic posterity of Slavic to Greek, the answer is
obvious.
>
>While Mr. Brunwasser’s reporting of the archaeological work in Paionia is
>welcome, his adoption and promotion of the modern political stance of its
people
>about the use of the name Macedonia is not only unwelcome, it is a
disservice to
>the readers of Archaeology who are, I imagine, interested in historic
fact. But
>then, the decision to propagate this historical nonsense by Archaeology – a
>publication of the Archaeological Institute of America - is a disservice
to its
>own reputation.
>
>
>Let it be said once more: the region of ancient Paionia was a part of the
>Macedonian empire. So were Ephesos and Tyre and Palestine and Memphis and
>Babylon and Taxila and dozens more. They may thus have become “Macedonian”
>temporarily, but none was ever “Macedonia”.
>
>Allow me to end this exegesis by making a suggestion to resolve the
question of
>the modern use of the name “Macedonia.” Greece should annex Paionia –
that is
>what Philip II did in 359 B.C. And that would appear to be acceptable to the
>modern residents of that area since they claim to be Greek by
appropriating the
>name Macedonia and its most famous man. Then the modern people of this
new Greek
>province could work on learning to speak and read and write Greek, hopefully
>even as well as Alexander did.
>
>
>Sincerely,Stephen G. Miller
>Professor Emeritus,
>University of California,
>Berkeley
>
>PS: For a more complete examination of the ancient evidence regarding
Paionia,
>see I. L. Merker, “The Ancient Kingdom of Paionia,” Balkan Studies 6 (1965)
>35-54
>
>cc: C. Brian Rose, President, Archaeological Institute of America
>Hillary Rodham Clinton, Secretary of State of the United States of America
>Dora Bakoyiannis, Minister of Foreign Affairs of Greece
>Antonis Samaras, Minister of Culture of Greece
>Olli Rehn, European Commissioner for Enlargement
>Erik Meijer, Member, European Parliament
>------------------------------------------------------------------------------------------------------------
>
> Επιστολή του Καθηγητή του Πανεπιστημίου Μπέρκλεϊ, Stephen G. Miller, για
την
>ιστορική αλήθεια της Μακεδονίας
>
>
>Ο επίτιμος Καθηγητής του Πανεπιστημίου Μπέρκλεϊ, Καλιφόρνια, ΗΠΑ, Stephen G.
>Miller, που δεν είναι Έλληνας, με βάση τη συμβατική του όρου έννοια,
έγραψε και
>απηύθυνε την επιστολή που ακολουθεί στο αγγλόφωνο περιοδικό
«Αρχαιολογία», για
>να βάλει τα πράγματα στη θέση τους σε σχέση με την ιστορική αλήθεια της
>Μακεδονίας. Οι, με τη συμβατική του όρου έννοια, Έλληνες καθηγητές, που
>αμείβονται με χρήματα του ελληνικού δημοσίου, άρα των Ελλήνων
φορολογουμένων, τί
>να έπραξαν και τι συνεχίζουν να πράττουν άραγε σε αντίστοιχες
διαστρεβλώσεις της
>ιστορίας;
>
>
>Ακολουθεί αυτούσια η απάντηση, μεταφρασμένη στα ελληνικά.
>
>22 Ιανουαρίου, 2009
>Προς τον διευθυντή σύνταξης του περιοδικού «Αρχαιολογία»
>36-36 33η οδός
>Λονγκ Άιλαντ, Νέα Υόρκη 11106
>Η.Π.Α.
>
>
>Αγαπητοί Κύριοι,
>
>Διάβασα σήμερα το τεύχος Ιανουαρίου/Φεβρουαρίου της «Αρχαιολογίας» και με
>ανυπομονησία περιέτρεξα τις σελίδες στο άρθρο «Ένα γράμμα από την Μακεδονία»
>μόνο για να ανακαλύψω ότι ήταν ένα….γράμμα από την αρχαία Παιονία –την
χώρα που
>εκτείνεται βορείως του όρου Βαρνούς και Όρβηλος. Ο απολογισμός του Λίβι
για τη
>δημιουργία της ρωμαϊκής επαρχίας της Μακεδονίας (45.29.7 και 12) δείχνει
>ξεκάθαρα ότι οι Παίονες ζούσαν βορείως αυτών των…βουνών (όπου σήμερα
μορφοποιούν
>τα βόρεια γεωγραφικά όρια της Ελλάδος) και νοτίως των Δαρδανίων που είναι το
>σημερινό Κόσοβο. Ο Στράβων (7 παρ.4) είναι ακόμα πιο λακωνικός λέγοντας
ότι η
>Παιονία ήταν βόρεια της Μακεδονίας και η μόνη σύνδεση από τον έναν στον
άλλον
>χώρο (ακόμα και σήμερα) ήταν διαμέσου του στενού φαραγγιού που διαρρέει ο
Αξιός
>(ή Βαρδάρης) ποταμός. Με άλλα λόγια, η περιοχή που περιγράφεται από τον
Matthew
>Brunwasser στο «Έχοντας τον Αλέξανδρο» ήταν η Παιονία της αρχαιότητας.
>
>Παρά το αληθές γεγονός ότι κατακτήθηκαν από τον Φίλιππο τον Β’, πατέρα του
>Αλέξανδρου, το 359 π.Χ. (Διόδωρος ο Σικελιώτης 16.4.2), οι κάτοικοι της
Παιονίας
>δεν ήταν ποτέ Μακεδόνες και δεν έζησαν ποτέ στην Μακεδονία. Πράγματι ο
>Δημοσθένης (Ολύνθιοι 1.23) μας αναφέρει ότι είχαν «υποδουλωθεί» από τον
Φίλιππο
>τον Μακεδόνα και ως εκ τούτου δεν ήταν Μακεδόνες. Ο Ισοκράτης (5.23)
κάνει την
>ίδια αναφορά. Επί παραδείγματι, οι Αιγύπτιοι που κατακτήθηκαν από τον
Αλέξανδρο
>κυβερνήθηκαν από τους Μακεδόνες, συμπεριλαμβανομένης και της γνωστής
Κλεοπάτρας,
>αλλά δεν θεώρησαν ποτέ τους εαυτούς τους Μακεδόνες και η Αίγυπτος ποτέ δεν
>ονομάστηκε Μακεδονία (και μέχρι σήμερα απ’ όσο γνωρίζω δεν αναζητά τέτοιο
>όνομα). Φυσικά, όπως αναφέρει ο Θουκυδίδης (2.99), οι Μακεδόνες είχαν
κατακτήσει
>μία «στενή λωρίδα της Παιονίας που εκτεινόταν κατά μήκος του Αξιού
ποταμού από
>την εσωτερική μεριά της Πέλλας και κατέληγε στην θάλασσα». Κατ’ αυτό το
τρόπο
>κάποιος θα μπορούσε να καταλάβει ότι κάτοικοι στην μοντέρνα δημοκρατία με
κέντρο
>τα Σκόπια ονόμαζαν τους εαυτούς τους Παίονες και διεκδικούσαν σαν δική
τους την
>γη που περιγραφόταν από τον Θουκυδίδη. Αλλά γιατί, αντ’ αυτού, οι σύγχρονοι
>άνθρωποι της αρχαίας Παιονίας προσπάθησαν να αποκαλέσουν τους εαυτούς τους
>Μακεδόνες και την γη τους, Μακεδονία;
>
>Ο κύριος. Brunwasser (σελ. 55) ενώ αναφέρεται στις ελληνικές αξιώσεις
«ότι αυτό
>υπονοεί αξιώσεις επί του ελληνικού εδάφους» και σημειώνει ότι «η βόρεια
επαρχία
>της Ελλάδος επίσης ονομάζεται Μακεδονία», δεν λαμβάνει υπόψη του και δεν
>αναφέρει το γεγονός ότι η περιοχή αυτή της βόρειας επαρχίας της σύγχρονης
>Ελλάδος αποκαλείται συνεχώς Μακεδονία για πάνω από 2500 χρόνια (Ηρόδοτος
5.17).
>
>Πάντως, η πιο πρόσφατη ιστορία, μας δείχνει ότι οι ελληνικές ανησυχίες
δεν είναι
>χωρίς βάση. Επί παραδείγματι, ένας χάρτης που τυπώθηκε στα Σκόπια το 1992,
>απεικονίζει ξεκάθαρα ότι η Μακεδονία επεκτείνεται από τα εδάφη της Παιονίας
>μέχρι το όρος Όλυμπος στα νότια, πράγμα που σημαίνει ότι η αρχαία περιοχή
των
>Παιόνων και η Μακεδονία παρουσιάζονται ως μία οντότητα. Οι ίδιες αξιώσεις
>εμφανίζονται σε ένα ψευδοχαρτονόμισμα που δείχνει ότι εκδόθηκε από την
Κεντρική
>Τράπεζα της Μακεδονίας, το οποίο εμφανίζει ως «μακεδονικό» μνημείο τον Λευκό
>Πύργο της Θεσσαλονίκης, που ανήκει στην Ελλάδα. Υπάρχουν πολύ περισσότερα
>παραδείγματα σε ημερολόγια, χριστουγεννιάτικες κάρτες, αυτοκόλλητες
ετικέτες για
>προφυλακτήρες κλπ, και όλα απεικονίζουν τις ίδιες εδαφικές αξιώσεις.
>
>Πέραν τούτο ο κύριος Brunwasser σε άρθρο του, έχει κάνει αναφορά
(International
>Herald Tribune 10/1/08) στο έργο του «Μακεδονικού Ινστιτούτου για Στρατηγική
>Έρευνα 16:9» το οποίο αναφέρει ότι «σε ένα εδάφιο της Καινής Διαθήκης ένας
>Μακεδόνας εμφανίζεται στον Απόστολο Παύλο ικετεύοντάς τον: “Ελάτε στην
Μακεδονία
>και βοηθήστε μας”». Αλλά ας δούμε που πήγε ο Απ. Παύλος στην Μακεδονία: Στην
>Νεάπολη (Καβάλα), στους Φιλίππους, στην Αμφίπολη, στην Απολλωνία, στη
>Θεσσαλονίκη και στη Βέροια (εδάφια 16:11- 17:10), πόλεις που βρίσκονται όλες
>στην ιστορική Μακεδονία και καμία στην Παιονία. Τι αξιοπιστία μπορεί να
έχουν οι
>ισχυρισμοί ενός Ινστιτούτου που έχει έδρα τα Σκόπια, που απαιτούν να
ονομάζονται
>Μακεδονία, στηριζόμενα σε ένα ταξίδι που έγινε στην Μακεδονία της
αρχαιότητας, η
>οποία είναι η σημερινή ομώνυμη βόρεια επαρχία της Ελλάδος;
>
>Αναρωτιέμαι πού θα καταλήγαμε εάν ένα συγκεκριμένο μεγάλο νησί της
>νοτιοανατολικής ακτής των Ηνωμένων Πολιτειών (σ.σ.: υπονοεί την Κούβα)
ονόμαζε
>τον εαυτό του Φλώριδα, και είχε στο νόμισμά του μορφές του κόσμου του
Ντίσνεϊ
>και διένειμε χάρτες δείχνοντας την «Μεγάλη Φλώριδα», στην όρια της οποίας
ήταν
>αμερικανικά εδάφη.
>
>Σαφώς δεν υπάρχει καμία αμφιβολία για το τι είχε στο μυαλό του όταν
αναφερόταν
>στο όνομα «Μακεδονία» ο Αμερικανός Γενικός Γραμματέας του Κράτους Edward
>Stettinius στις 26 Δεκεμβρίου 1944, όταν έγραψε:
>«Οι υπηρεσίες του αμερικανικού κράτους έχουν επισημάνει με ιδιαίτερη
ανησυχία
>τις προπαγανδιστικές φήμες και ανεπίσημες δηλώσεις που γίνονται υπέρ μιας
>αυτόνομης Μακεδονίας, που προέρχονται κυρίως από την Βουλγαρία, αλλά και
από τις
>Γιουγκοσλαβικές αντιστασιακές ομάδες και άλλες πηγές, με τον υπαινιγμό ότι
>περιοχή της Ελλάδος συμπεριλαμβανόταν στο προβαλλόμενο ενιαίο κράτος. Αυτή η
>κυβέρνηση θεωρεί τη συζήτηση περί «Μακεδονικού έθνους», περί Μακεδονικής
>«πατρικής γης», ή περί Μακεδονικής «εθνικής συνείδησης» αδικαιολόγητη
δημαγωγία
>που δεν αντιπροσωπεύει καμία εθνική ούτε πολιτική πραγματικότητα, και
αποσκοπεί
>στη δημιουργία επιθετικών βλέψεων ενάντια στην Ελλάδα».
>[Πηγή: U.S. State Department, Foreign Relations vol viii, Washington, D.C.,
>Circular Airgram (868.014/26Dec1944)].
>
>
>Ο κύριος Brunwasser (ένας κάτοικος της Βουλγαρίας), παρ’ όλα αυτά,
τονίζει με
>έμφαση πως η Ελλάδα διεκδικεί τον Αλέξανδρο τον Γ’ ως…Έλληνα. Αυτή η
τοποθέτηση,
>μου προκαλεί απορία. Τι υπάρχει για να διεκδικήσει; Ο προ-προ-προ πάππος του
>Αλέξανδρου, Αλέξανδρος Ι, πιστοποιήθηκε σαν Έλληνας στην Ολυμπία, και
σύμφωνα με
>τα λόγια του Ηρόδοτου, του πατέρα της Ιστορίας «Τυγχάνει να γνωρίζω ότι οι
>πρόγονοι του Αλέξανδρου είναι Έλληνες»(Ηρόδοτος 5:22). Ο πατέρας του
Αλέξανδρου,
>Φίλιππος, κέρδισε διάφορους ιππικούς αγώνες στην Ολυμπία και στους Δελφούς
>(Πλούταρχος, Αλέξανδρος 4:9; Moralia 105A), τα δυο πιο αντιπροσωπευτικά
Ελληνικά
>ιερά στην Αρχαία Ελλάδα όπου μη-Έλληνες δεν επιτρεπόταν να αγωνιστούν. Εάν
>λοιπόν ο Φίλιππος ήταν Έλληνας, δεν ήταν και ο γιος του Έλληνας;
>
>Όταν ο Ευριπίδης, που πέθανε και θάφτηκε στην Μακεδονία, έγραψε το έργο του
>«Αρχέλαος» προς τιμή του μεγάλου θείου του Αλέξανδρου, το έγραψε στα
σλαβικά;
>Όταν έγραψε τις «Βάκχες», όντας στην αυλή του Αρχέλαου, δεν τις έγραψε στα
>ελληνικά, όπως δηλαδή μας παραδόθηκε; Ή να υποθέσουμε ότι ο Ευριπίδης ήταν
>«Μακεδόνας» που έγραφε στα σλαβικά (σε μια εποχή που αυτή η γλώσσα δεν
υπήρχε)
>και το έργο του μεταφράστηκε στα ελληνικά;
>Ποια ήταν η γλώσσα της διδασκαλίας όταν ο Αριστοτέλης έκανε μάθημα στον
>Αλέξανδρο;
>Ποια γλώσσα έγινε γνωστή και διαδόθηκε από τον Αλέξανδρο στις εκστρατείες
του
>στην Ανατολή;
>Γιατί έχουμε τις αρχαίες επιγραφές στα ελληνικά σε οικισμούς που
ιδρύθηκαν από
>τον Αλέξανδρο τόσο μακριά, ακόμα και στο Αφγανιστάν και καμία στα σλαβικά;
>Γιατί τα ελληνικά έγιναν η αληθινή γλώσσα της αυτοκρατορίας του
Αλέξανδρου εάν
>ήταν στην πραγματικότητα «Μακεδόνας»;
>Γιατί η «Καινή Διαθήκη» γράφηκε στα ελληνικά και όχι στα σλαβικά;
>
>Στην σελίδα 57 του αποκαλούμενου «Γράμμα από την Μακεδονία» υπάρχει μια
>φωτογραφία από τον συγγραφέα να στέκεται μπροστά «από ένα χάλκινο άγαλμα του
>Μεγάλου Αλεξάνδρου στην πόλη Πρίλεπ». Τo άγαλμα είναι προφανώς σύγχρονο,
αλλά η
>ερώτηση είναι εάν ο πραγματικός Αλέξανδρος της ιστορίας θα μπορούσε να
διαβάσει
>τη σλαβική επιγραφή κάτω από τα πόδια του. Λαμβάνοντας υπόψη ότι η
παρουσία των
>Σλάβων στην περιοχή είναι πολύ μεταγενέστερη των Ελλήνων, η απάντηση είναι
>προφανής.
>
>Ενώ η έκθεση που έκανε ο κύριος Brunwasser για την αρχαιολογική του
έρευνα στην
>Παιονία είναι ευπρόσδεκτη, η υιοθέτηση και η προώθηση από πλευράς του, της
>σύγχρονης πολιτικής θέσης των ανθρώπων της Παιονίας για τη χρήση του
ονόματος
>Μακεδονία είναι πράξη όχι μόνο ανεπιθύμητη, αλλά και επιζήμια για τους
>αναγνώστες της «Αρχαιολογίας» που, όπως φαντάζομαι, ενδιαφέρονται για
πραγματικά
>ιστορικά γεγονότα. Η απόφαση όμως να διαδοθούν αυτές οι ιστορικές
ανοησίες από
>ένα περιοδικό σαν την«Αρχαιολογία» –μια έκδοση του Αρχαιολογικού
Ινστιτούτου της
>Αμερικής– είναι επιζήμια για την δική του φήμη και αξιοπιστία.
>
>Ας το πούμε για μια φορά ακόμα: η περιοχή της αρχαίας Παιονίας ήταν μέρος
της
>Μακεδονικής Αυτοκρατορίας, όπως ήταν και η Έφεσος, η Τύρος, η Παλαιστίνη, η
>Μέμφιδα, η Βαβυλώνα, η Ταξίλα, και πολλές ακόμα πόλεις. Μπορεί κατ’ αυτή τη
>λογική να είχαν γίνει «Μακεδόνες» προσωρινά αλλά ποτέ κανείς από εκείνες τις
>περιοχές δεν ήταν φυλετικά πραγματικά «Μακεδόνας».
>
>Επιτρέψτε μου να κλείσω αυτή την επιστολή, κάνοντας την εξής πρόταση για να
>λυθεί το σύγχρονο ερώτημα για την χρήση του ονόματος «Μακεδονία». Η Ελλάδα
>πρέπει να προσαρτήσει την Παιονία –αυτό έκανε και ο Φίλιππος ο Β’ το 359
π.Χ.
>Και αυτό θα φαινόταν αποδεκτό από τους σύγχρονους κατοίκους εκείνης της
περιοχής
>μιας και υποστηρίζουν ότι είναι Έλληνες με την ιδιοποίηση του ονόματος
Μακεδονία
>και του διασημότερου Μακεδόνα, του Μεγάλου Αλεξάνδρου. Κατόπιν οι σύγχρονοι
>άνθρωποι αυτής της νέας ελληνικής επαρχίας θα μπορούσαν να εργαστούν στην
>εκμάθηση και στην ομιλία, στο διάβασμα και στο γράψιμο της ελληνικής
γλώσσας,
>ενδεχομένως το ίδιο καλά όπως έκανε και ο Αλέξανδρος.
>
>
>Με εκτίμηση
>
>Stephen G. Miller
>Professor Emeritus, University of California,
>Berkley

Παρασκευή 11 Φεβρουαρίου 2011

τα ντόμπερμαν της ενημέρωσης

Η «πόλις» έχει αρχίσει να κόβεται στα δύο. Μας μιλούν πλέον σαν να
είμαστε δούλοι -θέλουν «συμβάσεις μιας ημέρας», «απολύσεις χωρίς
αποζημιώσεις», θέλουν τις κόρες μας στο χαρέμι τους, τους γιους μας
στη δούλεψή τους, γιουσουφάκια.

Αυτοί που λήστεψαν τη χώρα, αυτοί που έβγαλαν τα λεφτά τους στο
εξωτερικό, θέλουν τώρα με εργαλείο την ακροδεξιά κατοχική κυβέρνηση
Παπανδρέου να έχουν να διαθέτουν και να κατέχουν ανθρώπους των 500
Ευρώ.

Μας μιλούν με φερέφωνα (όπως άλλοτε με τα κατοχικά μεγάφωνα) τους
καθεστωτικούς δημοσιογράφους.

..........................................

Η «πόλις» κόβεται στα δύο, το παρακάτω κείμενο δεν είναι επί
προσωπικού. Είναι περί του επερχόμενου εκφασισμού...

Τι Τρόμος είναι αυτός;!

Το κεντρικό δελτίο ειδήσεων του Μέγκα.

Τι οργουελικός εφιάλτης!

Σαν τα κοράκια παραμονεύουν οι δύο απ' τους παρουσιαστές, η κυρία
Τρέμη και ο κ. Πρετεντέρης

να αρπάξουν απ' το στόμα του καλεσμένου τους, όταν δεν είναι
φιλοκυβερνητικός, την κουβέντα του, να την δαγκώσουν

να την διαστρέψουν, να την ανασκολοπίσουν

και να του τη δώσουν πίσω να την φάει, να τού κάτσει στον λαιμό, να
πνιγεί, να σκάσει -και

αυτό το λένε διάλογο, ενημέρωση, ειδήσεις.

*****

Τι οργουελικός τρόμος είναι αυτός! Αυτό το φρικτό δίδυμο δεν
επιτίθεται με μένος ταλιμπάν εναντίον των στόχων του μόνον με το
(απύλωτο, ιταμό και υπερφίαλο) στόμα του, αλλά

με όλην τη γλώσσα του σώματός του να κορυβαντιά, να ωρύεται, να
σκούζει, να προσβάλλει, να ειρωνεύεται -είναι αυτό ειδήσεις; έστω
σχόλιο μέσα στις ειδήσεις; είναι άποψη;

Οχι, είναι τρομοκρατία! Είναι προπαγάνδα! Είναι κουστουμάτος
ταλιμπανισμός, είναι φασισμός,

είναι, ακόμα χειρότερα, εθισμός των θεατών στον φασισμό.

...................................

Τίποτα απ' όσα γίνονται σε αυτό το δελτίο δεν έχει σχέση με τη
δημοσιογραφική δεοντολογία, ρωτάνε και απαντάνε οι ίδιοι,

διακόπτουν όποιον γουστάρουν

και το στόμα τους στάζει μέλι μόνον μπροστά στους κυβερνητικούς και
τους φίλους τους. Αλλά, το πιο θλιβερό είναι όταν για «ξεκάρφωμα» οι
δύο αυτοί παρουσιαστές (των οποίων, τουλάχιστον η ταπεινότης μου δεν
είναι συνάδελφος) κάνουν τάχα ζόρικες ερωτήσεις στους υπουργούς,
ανάλογες

με εκείνες που θα έκαναν δουλικά στους αφεντάδες τους σε άλλες εποχές.

Δεν ξέρω αν λέει αλήθεια η AGB ή η Πωστηλέν τώρα, για τη
θεαματικότητα αυτού του δελτίου, ούτε με νοιάζει αν είναι πρώτο ή
έσχατο. Με νοιάζει ότι είναι όνειδος για τη δημοσιογραφία, πληγή για
τη δημοκρατία, ντροπή για την πολιτική.

Ούτε απορώ με τους πολιτικούς που πάνε και προσκυνάνε τα ξόανα της
τηλεοπτικής τυραννίδας στην πιο απεχθή τους μορφή, αμφισβητώ όμως
ότι οι πολίτες δεν αισθάνονται έστω κι απ' τον καναπέ τους τον
κίνδυνο που πηγάζει απ' αυτήν την τηλεοπτική χούντα -αυτό

το διαρκές εξουσιαστικό ξεσάλωμα

του πρασινοφρουρισμού. Αυτής της ανωφελούς γλίτσας που σπαράζει τη
χώρα παραπάνω από δυο δεκαετίες τώρα.

Αυτός ο συνδυασμός γκαιμπελισμού και σταλινισμού παντός καιρού,
όστις υποστήριξε υπό την δορά του εκσυγχρονισμού με τον πιο
καθωσπρεπίστικο τρόπο ό,τι πιο αισχρό μάς έχει συμβεί τα τελευταία
χρόνια, απ' το άγος του Χρηματιστηρίου έως την αποκοπή των μισθών
και τις επιχειρησιακές ή ατομικές συμβάσεις,

αυτός ο συνδυασμός, καλά οχυρωμένος από αφεντικά, χορηγούς,
διαφημιστές, τραπεζίτες και συν-ένοχους δημοσιογράφους, έχει βλάψει
τον λαό και το πολίτευμα περισσότερο απ' όσον έβλαψε η μαύρη πανώλης
το Λονδίνο και τις τρεις φορές που το επισκέφθηκε.

Η ενημέρωση είναι δικαίωμα του λαού.

Το δελτίο του Μέγκα και τα άλλα δελτία όπως αυτό δεν ενημερώνουν τον
λαό, τον στραβώνουν, τον αιχμαλωτίζουν, τον χειραγωγούν.

Βγαίνουν στον αέρα, που είναι περιουσία του λαού, μόνο και μόνο για
να τον τρομοκρατήσουν, για να τον κάνουν να κάθεται σούζα,

οι σταθμοί αυτοί είναι η μαύρη χειρ και η σιδερένια φτέρνα των
διαπλεκόμενων - είναι εχθροί του λαού με περικεφαλαία.

Την περικεφαλαία της οίησης, του (ραγιάδικου) θράσους, του κυνισμού,
του αμοραλισμού, της αναισχυντίας, της αγένειας - με έναν λόγο:
μιλάνε στον λαό σαν να μιλούν σε κατσαρίδες...

Ντροπή!
ΣΤΑΘΗΣ Σ. 9.ΙΙ.2011 stathis@enet.gr

Τρίτη 8 Φεβρουαρίου 2011

Βουλευτικές απολαβές και προνόµια

• Το 2010 οι 300 της Βουλής θα μοιραστούν το ποσό των 42,5 εκατ. ευρώ
• Ο µέσος όρος των μηνιαίων βουλευτικών αποδοχών ανέρχεται σε 10.000 ευρώ
• Το 50% φορολογείται αυτοτελώς και το υπόλοιπο προστίθεται στα τυχόν άλλα εισοδήµατα
• 35 εκατ. ευρώ θα µοιραστούν µέσα στο 2010 οι συνταξιούχοι βουλευτές ή οι σύζυγοι και οι άγαµες θυγατέρες θανόντων βουλευτών
• 4,3 εκατ. ευρώ προορίζεται για τις συντάξεις των πρώην πρωθυπουργών
• Για την κατοχύρωση βουλευτικής σύνταξης απαιτούνται 4 χρόνια
• Όσοι έχουν πρωτοεκλεγεί πριν από το 1993 συνταξιοδοτούνται από τα 55 τους χρόνια
• Όσοι βουλευτές είναι άνω των 65 χρόνων λαμβάνουν ταυτόχρονα και βουλευτική αποζημίωση και βουλευτική σύνταξη. (Αναπάντητο παρέμεινε και το ερώτημα για το πόσοι βουλευτές λαμβάνουν βουλευτική σύνταξη και πόσοι από αυτούς παραμένουν βουλευτές, εισπράττοντας ταυτόχρονα και τη βουλευτική αποζημίωση. «Ούτε ξέρω ούτε θέλω να ξέρω», μου είπε σχετικά ο γενικός γραμματέας).

Παροχές

• Κινητό τηλέφωνο (μέχρι 200 ευρώ μηνιαίως).
• 8 σταθερές γραμμές τηλεφωνίας (μέχρι 12.000 ευρώ).
• Αυτοκίνητο (το μισθώνει η Βουλή με λίζινγκ).
• Δωρεάν διαμονή σε κεντρικό ξενοδοχείο για τους βουλευτές της επαρχίας (70 ευρώ ημερησίως).
• Γραφείο εκτός Βουλής και γραφική ύλη, ταχυδρομική ατέλεια, ατέλεια στις μετακινήσεις με λεωφορεία, σιδηρόδρομο και ακτοπλοΐα, καθώς και 52 αεροπορικά εισιτήρια μετ' επιστροφής για το νομό τους, εφόσον αυτός απέχει περισσότερα από 200 χιλιόμετρα από την Αθήνα.
• Δυνατότητα λήψης άτοκων δανείων από τη Βουλή και χαμηλότοκων από τις τράπεζες.
• Κάθε βουλευτής έχει στην υπηρεσία του τέσσερις δημοσίους υπαλλήλους αποσπασμένους και μετακλητούς καθώς και έναν επιστημονικό συνεργάτη, ο οποίος πληρώνεται από τη Βουλή.
Στους πρώην πρωθυπουργούς αλλά και στους πρώην προέδρους της Βουλής παραχωρούνται γραφεία μέσα στο Κοινοβούλιο, ακόµη και στην περίπτωση που δεν έχουν επανεκλεγεί βουλευτές, όπως είναι η περίπτωση του Kώστα Σημίτη. Τον πιο ευρύχωρο και ηλιόλουστo χώρο στoν δεύτερο όροφο, με εξαιρετική θέα στον Εθνικό Κήπο, εξασφάλισε πρόσφατα ο Κώστας Καραμανλής.


Συνταξιούχοι βουλευτές

Είναι οι μοναδικοί Ελληνες που έχουν τη δυνατότητα να λαμβάνουν παράλληλα και δεύτερη σύνταξη από το επάγγελμα που ασκούν ή ασκούσαν, εφόσον δεν εργάζονται στo δημόσιο, ή και τρίτη στην περίπτωση που ήταν συνδικαλιστές, πρώην δήμαρχοι ή πρώην νομάρχες (χορηγίες).
Μέσα στην τριετία 2010-2012 υπολογίζεται από το Γενικό Λογιστήριο του Κράτους ότι μπορεί να δοθούν στoυς συνταξιούχους βουλευτές άλλα περίπου 80 εκατ. ευρώ που διεκδικούν αναδρομικά, λόγω των αναδρομικών αυξήσεων που πήραν πρόσφατα οι δικαστές (έχουν πάρει ήδη το 25%, ενώ το υπόλοιπο 75% θα καταβληθεί το Μάιοτου 2011), όταν οι τελευταίοι αύξησαν τους μισθούς τους κατά περίπου 80%. Αποτελεί πάγια μέθοδο η διεκδίκηση εκ μέρους των συνταξιούχων βουλευτών των αυξήσεων που λαμβάνουν οι ανώτεροι δικαστικοί, οι οποίες μετά την τελική δικαίωσή τους επεκτείνονται και στους εν ενεργεία βουλευτές.

Υπάλληλοι της Βουλής

• 1.340 άτομα μόνιμο προσωπικό της Βουλής.
• 1.200 αποσπασμένοι δημόσιοι υπάλληλοι και επιστημονικοί συνεργάτες των βουλευτών.
• Συνολική μισθοδοσία: 106 εκατ. ευρώ. Παίρνουν 2 επιπλέον μισθούς, που τελευταία ενσωματώθηκαν με τη μορφή επιδόματος στη βασική αποζημίωση.
• Ο νεοπροσλαμβανόμενος στη Βουλή που έχει τελειώσει την υποχρεωτική εκπαίδευση (π.χ. προσωπικό καθαριότητας) λαμβάνει 1.900 ευρώ καθαρά μηνιαίως.
• Εξαιρέθηκαν από την υποχρεωτική υπαγωγή τους στον κλάδο κύριας σύνταξης του ΙΚΑ -ΕΤ ΑΜ ακόμα και όσοι θα προσληφθούν από το 2011 και μετά.
• Συνταξιοδοτούνται έπειτα από 28,5 χρόνια υπηρεσίας και λαμβάνουν από το ταμείο αρωγής υπαλλήλων της Βουλής (ΤΑΥΒ) ένα εφάπαξ ίσο με δύο μηνιαίους μισθούς για κάθε έτος ασφάλισης (100.000 -150.000 ευρώ ο καθένας).
Το ΤΑΥΒ καρπώνεται την εκμίσθωση των κυλικείων, του εστιατορίου και των φιλοξενούμενων υπηρεσιών (Εθνική Τράπεζα κ.ο.κ.), ενώ έχει και τα δικαιώματα της ανακύκλωσης του χαρτιού.
Επίσης, από τη Βουλή μισθοδοτούνται και 74 ειδικοί φρουροί (άγνωστο πού υπηρετούν), ενώ καταβάλλεται και μηναίο επίδομα σε όλους τους αστυνομικούς που φρουρούν το Κοινοβούλιο.
Την τελευταία πενταετία, ο αριθμός των μόνιμων υπαλλήλων διπλασιάστηκε με διακομματική συναίνεση. Οι περισσότεροι είναι συγγενείς πολιτικών, βουλευτών, υψηλόβαθμων δικαστικών και αστυνομικών, ενώ ως υπάλληλοι έχουν προσληφθεί ακόμη και πρώην πολιτικοί, όπως ο πρώην ευρωβουλευτής της Ν.Δ. Μανώλης Μαυρομάτης.
Αποτελεί κοινό μυστικό πως δεν προσέρχονται όλοι οι υπάλληλοι στην εργασία τους, διότι, αν έρχονταν όλοι, θα δημιουργείτο το αδιαχώρητο. Περιμένοντας στον προθάλαμο του γ.γ., είχα την ευκαιρία να διαπιστώσω προσωπικά πως δεν φτάνουν οι καρέκλες. Μόλις έβγαινε κάποιος για τσιγάρο, αμέσως τη θέση του, πάντα πίσω από μια οθόνη κομπιούτερ ακινητοποιημένη στο Facebook, καταλάμβανε ένας άλλος.

Διαπιστευμένοι συντάκτες που καλύπτουν το ρεπορτάζ της Βουλής

• Στέλνουν τα παιδιά τους στον εξαιρετικό παιδικό σταθμό που λειτουργεί στο υπόγειο προς τη μεριά του Εθνικού Κήπου (επειδή έχουν αυξηθεί οι ανάγκες, δημιουργείται κι άλλος σε κτίριο που παραχώρησε στη Βουλή το υπουργείο Πολιτισμού στην Πλάκα).
• Γυμνάζονται στο άρτια εξοπλισμένο γυμναστήριο (διαθέτει μέχρι και χαμάμ ) με εννέα γυμναστές (Μητροπόλεως 1 και Φιλελλήνων), μαζί με τους βουλευτές, τους επιστημονικούς τους συνεργάτες και τους υπαλλήλους της Βουλής.
• Προσωπικός χώρος στάθμευσης στο υπόγειο γκαράζ της Βουλής.
• Δωρεάν καινούργιος προσωπικός φορητός υπολογιστής σε κάθε εκλογική αναμέτρηση.

Όταν δημιουργήθηκε σάλος με τη δημοσιοποίηση των προνομίων των υπαλλήλων της Βουλής, οι τελευταίοι τα έβαλαν με τους πάνω από 70 δημοσιογράφους που καλύπτουν το κοινοβουλευτικό ρεπορτάζ:
«Αξιότιμε Πρόεδρε, αυτά τα λιοντάρια δεν ικανοποιήθηκαν όταν τους δωρίσατε δημόσια περιουσία, χαρίζοντάς τους προσωπικό φρουρούμενο χώρο στάθμευσης, δεν ικανοποιήθηκαν όταν τους χαρίσατε προσωπικά λάπτοπ, με χρήματα του σκληρά δοκιμαζόμενου από τα οικονομικά μέτρα Έλληνα φορολογούμενου», γράφει σε ανοικτή επιστολή προς τον Φίλιππο Πετσάλνικο ο συνδυασμός «Εργαζόμενοι εν δράσει».

Τηλεοπτικός σταθμός

• Συνολικό προσωπικό περίπου 100 άτομα.
• Κόστος για το 2010 6 εκατ. Ευρώ
• Τηλεθέασή 0,3%.
Αναπάντητο έμεινε και το ερώτημα πόσοι από τους δημοσιογράφους που απασχολεί ο τηλεοπτικός σταθμός της Βουλής καλύπτουν ταυτόχρονα τον κοινοβουλευτικό έλεγχο για λογαριασμό άλλων ΜΜΕ.

Ατιµωρησία

• Αν ένας βουλευτής απουσιάσει αδικαιολόγητα σε περισσότερες από πέντε συνεδριάσεις το μήνα, παρακρατείται υποχρεωτικά για κάθε απουσία το 1/30 της μηνιαίας αποζημίωσής του. Στην πράξη όμως, ενώ τα νομοσχέδια συζητούνται και ψηφίζονται σε άδεια έδρανα, ούτε ένα ευρώ δεν έχει παρακρατηθεί από κανένα βουλευτή. « Δεν έχουν γίνει υπερβάσεις στις απουσίες», με διαβεβαίωσε κατηγορηματικά ο γενικός γραμματέας.
• Δεν γίνεται κανένας απολύτως έλεγχος στο «πόθεν έσχες» και στους τραπεζικούς λογαριασμούς των βουλευτών, ενώ οι μετοχές, έτσι κι αλλιώς, δεν μπορούν να ελεχθούν διότι είναι ανώνυμες.
• Τα αδικήματα των υπουργών παραγράφονται με διαδικασίες εξπρές.
Οι βουλευτές παραμένουν ατιμώρητοι για όλα τα αστικά και ποινικά αδικήματα που διαπράττουν, επικαλούμενοι την ασυλία τους. Ενδεικτικό είναι ότι πολίτης που μήνυσε βουλευτή για εκβιασμό οδηγήθηκε τελικά ο ίδιος στη φυλακή έπειτα από αντιμήνυση που του έκανε ο βουλευτής, ο οποίος, λόγω της ασυλίας, ουδέποτε δικάστηκε.

Η παραβίαση του συντάγματος και του κανονισμού της Βουλής αποτελεί καθημερινό φαινόμενο. Είναι χαρακτηριστικό ότι το μνημόνιο στήριξης ψηφίστηκε ως νομοσχέδιο, που απαιτεί 151 βουλευτές, και όχι ως διεθνής σύμβαση, που απαιτεί 180. Και ακόμη πιo χαρακτηριστικό πως την επομένη της ψήφισής του ψηφίστηκε τροπολογία - προσθήκη, βάσει της οποίας οι συμβάσεις δανεισμού ισχύουν από τη στιγμή της υπογραφής τους, χωρίς την προϋπόθεση της κύρωσής τους από το Κοινοβούλιο, ενώ το σύνταγμα προβλέπει πως καμία προσθήκη ή τροπολογία δεν εισάγεται για συζήτηση αν δεν σχετίζεται με το κύριο αντικείμενο του νομοσχεδίου που ψηφίζεται.

Το κτίριο

Κατασκευάστηκε το 1840 ως ανάκτορο του Βαυαρού πρίγκιπα Όθωνα.
Λευκό μάρμαρο παντού, ακόμη και στο προαύλιο, όπου σταθµεύουν οι κυβερνητικές λιµουζίνες, ξύλο και δέρµα, χειροποίητα χαλιά και πολλοί πίνακες ζωγραφικής, που αγοράστηκαν σε πλειστηριασµούς τα τελευταία χρόνια, ενόσω βούλιαζε η πραγματική οικονοµία της χώρας...


Πίνοντας καφέ...

Η µεγαλύτερη κίνηση µέσα στο κτίριο παρατηρείται στο καφενείο, ιδιαίτερα στην αίθουσα καπνιζόντων, και µπροστά από το ΑΤΜ στο υποκατάστηµα της Εθνικής Τράπεζας, όπου σχηµατίζονται µόνιµα ουρές. Παρ' όλες δε τις φαινοµενικά αγεφύρωτες απόψεις µεταξύ των διαφορετικών συνιστωσών του πολιτικού φάσµατος, θα δει κανείς στους διαδρόµους πως όλοι σχεδόν χαριεντίζονται µεταξύ τους.
Κάποια κινητικότητα υπάρχει στην αρχή και στην Ολοµέλεια, για τα µάτια του κόσµου, όπως και στις συνεδριάσεις των αµειβόµενων επιτροπών (246 ευρώ ανά συνεδρίαση). οι ελάχιστοι που παρίστανται για κάποιο διάστηµα κατά κανόνα δεν παρακολουθούν τον οµιλητή και περιορίζονται σε δηµόσιες σχέσεις κάνοντας αστειάκια ή συνοµιλούν µέσω κινητού τηλεφώνου για άλλες υποθέσεις, πίνοντας τον καφέ τους.
Αλλωστε, τα πολιτικά κόµµατα δεν πλήττονται οικονοµικά από την κρίση, όπως αποδείχτηκε και µετά την πρόσφατη κυβερνητική απόφαση για αύξηση κατά 30% της ετήσιας κρατικής επιχορήγησής τους, η οποία, από τα 37 εκατ. ευρώ που είχε περιοριστεί θα φτάσει τελικά το 2010 στα 49 εκατ. ευρώ. Συνολικά τα πολιτικά κόµµατα χρωστούν 36 εκατ. ευρώ στο ελληνικό Δηµόσιο και 245 εκατ. ευρώ στις τράπεζες.

Live Traffic Map