Η ιστορία της δραχμής, περνά μέσα από δύο χιλιετίες, από την πρώτη δραχμή που κατασκευάστηκε τον 7ο π.Χ. αιώνα (χωρίς να έχει καμία σχέση με τη σημερινή) και καταλήγει το 2001, χωρίς καμία διακοπή.
Η λέξη δραχμή, προέρχεται από το ρήμα -δράττω- το οποίο σημαίνει κρατώ και είναι Εθνικό νόμισμα του Ελληνικού κράτους από το 1833, όπου ο Όθωνας το φέρνει στην Ελλάδα μαζί με τον ερχομό του, ενώ ακριβώς εκείνη την περίοδο έχουμε και την πρώτη Νομισματική Μεταρρύθμιση, αφού ο προγενέστερος "Φοίνικας" αντικαθίσταται από την Δραχμή.
"Φοίνικας": Τον Ιούλιο του 1829, στην Δ΄ Εθνική Συνέλευση που πραγματοποιήθηκε στο ΄Αργος, ο πρώτος Κυβερνήτης της Ελλάδος, Ιωάννης Καποδίστριας, κατέθεσε σχέδιο για το πρώτο νόμισμα της ελληνικής επικράτειας, τον αργυρό "Φοίνικα". Ο Φοίνικας, ως υποδιαίρεσή του έχει τα 100 λεπτά. Έτσι, ξεκίνησε η κοπή των πρώτων νομισμάτων στην Ελλάδα, όπου το μέταλλό τους εξοικονομήθηκε από νηοψίες πλοίων για μεν τα ασημένια και από Τουρκικά λάφυρα για τα χάλκινα.
"Δραχμή": Η Δραχμή, ορίζεται από τον βασιλιά Όθωνα, ως επίσημο ελληνικό νόμισμα τον Φεβρουάριο του 1833, ενώ το νέο μεταλλικό νόμισμα, που εκδόθηκε από την πρώτη τράπεζα της ελληνικής επικράτειας, την Εθνική Χρηματιστηριακή τράπεζα, έχει βάρος
Παράλληλα, το 1834 καταργείται η Εθνική Χρηματιστική τράπεζα της Ελλάδος και το 1841 ιδρύεται η Εθνική τράπεζα της Ελλάδος από τον Ελβετό και φιλέλληνα Εϋνάρ, με αντιπρόσωπό του στην Ελλάδα τον Γεώργιο Σταύρου.
Η Εθνική τράπεζα, άρχισε τη λειτουργία της το 1842 και είχε δικαίωμα έκδοσης χαρτονομισμάτων για 25 χρόνια. Η Εθνική τράπεζα κυκλοφόρησε μέσα σε εννέα μήνες λειτουργίας τα πρώτα χαρτονομίσματα , των 50, 100 και 500 δραχμών και θα αποκτήσουν 3% υψηλότερη αξία από το αντίστοιχο μεταλλικό νόμισμα της εποχής, ενώ δείγμα της μεγάλης αποδοχής των νομισμάτων, είναι και η απόφαση από το κράτος, σύμφωνα με την οποία, στις συναλλαγές μπορεί να πληρώσει ο συναλλασσόμενος με νόμισμα μεγαλύτερης αξίας από το οφειλόμενο ποσό και να λάβει ρέστα, είτε σε χαρτονόμισμα είτε σε κέρματα.
Ωστόσο, με την δημιουργία της Λατινικής Νομισματικής Ένωσης τα νομίσματα, που έως τότε είχαν μόνο μία όψη, αποκτούν και δεύτερη με την ένδειξη "Ν" δίπλα στην αριθμητική αναγραφή της ονομαστικής αξίας. Να σημειώσουμε ότι, η Λατινική Νομισματική Ένωση ήταν μία προσπάθεια της εποχής, ώστε να ενωθούν νομισματικά οι Ευρωπαϊκές χώρες, Ελλάδα, Ιταλία, Ελβετία, Βέλγιο και Γαλλία.
Οι υποτιμήσεις της Δραχμής: Λόγω του υπέρογκου δανεισμού της χώρας σε συνάλλαγμα και της πτώσης της τιμής της σταφίδας, του κατεξοχήν εξαγωγικού προϊόντος, το εθνικό νόμισμα υποτιμάται το έτος 1892. Είναι εκείνη η χρονιά όπου ο Χαρίλαος Τρικούπης μπροστά στην Εθνική Αντιπροσωπεία θα πει τη γνωστή φράση "Δυστυχώς Επτωχεύσαμεν".
Το 1922, όλα τα χαρτονομίσματα που κυκλοφορούσαν μέχρι τότε κόβονται στη μέση, με αποτέλεσμα το ένα κομμάτι, το οποίο παραμένει στον κάτοχο, αντιπροσωπεύει την μισή ονομαστική του αξία, ενώ το άλλο κομμάτι δίνεται στο κράτος με αντάλλαγμα, ομολογίες του "αναγκαστικού δανείου" του 1922, που θα εξοφλείτο από το Κράτος μέσα σε 20 χρόνια με επιτόκιο 6,5%.
Το 1928 ιδρύεται η Τράπεζα της Ελλάδος και το 1931 για να αποφευχθεί μία ακόμη υποτίμηση της δραχμής, συμπαρασυρόμενη από την "ελεύθερη πτώση" της λίρας, η δραχμή συνδέεται με το δολάριο Ηνωμένων Πολιτειών προς 77,05 δρχ. για κάθε 1 δολάριο ΗΠΑ.
Από το 1947 η δραχμή θα υποτιμηθεί πέντε φορές, έναντι των ξένων νομισμάτων, είτε με άμεσους, είτε με έμμεσους τρόπους. Το 1954 θα αφαιρεθούν από την δραχμή τρία μηδενικά και το παλιό χαρτονόμισμα ανταλλάσσεται από το νέο, το οποίο φαίνεται περισσότερο αξιόπιστο και σαφώς λιγότερο πληθωριστικό.
Παράλληλα, τον Μάρτιο του 1957, μπαίνουν οι βάσεις για τη δημιουργία της Ευρωπαϊκής Οικονομικής Κοινότητας (ΕΟΚ), με την υπογραφή της Συνθήκης της Ρώμης και η Ελλάδα το 1981, επί πρωθυπουργίας Κωνσταντίνου Καραμανλή, θα γίνει το δέκατο μέλος της ΕΟΚ.
Το 1983 η δραχμή υποτιμάται εκ νέου και τον Αύγουστο του 1984 κυκλοφορεί το πεντοχίλιαρο. Το 1995 εμφανίζεται το δεκαχίλιαρο, ενώ το 1996 το τραπεζογραμμάτιο των 200 δραχμών.
Τελευταία υποτίμηση της δραχμής, θα είναι αυτή τη φορά έναντι του ευρώ το 1998, ώστε να "κλειδώσει" η ισοτιμία της στις 340,75 δρχ. με την οποία και θα μπει στην ΟΝΕ.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου