ΠΝΕΥΜΑ : τι είναι ;

Τι είναι ένα πνεύμα; Μπορούμε να πούμε ότι αποτελεί μια μορφή ενέργειας; Είναι το πιο πιθανό. Μια ενέργεια είναι στην πραγματικότητα ένα κύμα, όπως ο ήχος, το φως, η θερμότητα, ο ηλεκτρισμός, κλπ. Το πρόβλημα είναι ότι το πνεύμα φαίνεται να είναι μια μορφή ενέργειας που η επιστήμη δεν έχει ακόμα ανακαλύψει.

Όλα τα γνωστά μέχρι τώρα κύματα έχουν δυο μόνο διαστάσεις, όπως για παράδειγμα ο ηλεκτρισμός που μας παρέχει η ΔΕΗ: οι δυο διαστάσεις είναι εδώ η Τάση (κάθετος άξονας) και ο χρόνος (οριζόντιος άξονας). Προς χάρη των πνευμάτων ας υποθέσουμε τώρα ότι υπάρχει ένας τρίτος άξονας. Σύμφωνα με τη θεωρία του Αλβέρτου Αϊνστάιν για τη σχετικότητα χώρου - χρόνου, ο χρόνος δεν είναι σταθερός αλλά μεταβαλλόμενος. Η εξήγηση: ο χρόνος μάς φαίνεται σταθερός (ένα δευτερόλεπτο έχει πάντοτε την ίδια διάρκεια: ένα δευτερόλεπτο).

Ο Αϊνστάιν όμως απέδειξε μέσω ενός μικρού πειράματος ότι τίποτε πιο λάθος απ' αυτό, ο χρόνος είναι σχετικός. Να ποιο ήταν το πείραμά του:

Το υλικό:

Δυο απολύτως όμοια αεροπλάνα και δυο χρονόμετρα με απολύτως τις ίδιες ακριβείς διαβαθμίσεις.

Πείραμα:

Τα αεροπλάνα πετούν την ίδια απόσταση, με την ίδια ταχύτητα, καθένα τους εφοδιασμένο μ' ένα χρονόμετρο. Στο τέλος της πτήσης ελέγχονται οι ενδείξεις των δύο χρονομέτρων. Εννοείται ότι τα χρονόμετρα ξεκίνησαν και σταμάτησαν να γράφουν με έναν απόλυτο συγχρονισμό.

Αποτέλεσμα:

Ένα από τα δυο χρονόμετρα δείχνει 30 δευτερόλεπτα περισσότερα από το άλλο.

Συμπέρασμα:

Ο χρόνος ήταν διαφορετικός για τα δυο αεροπλάνα, η διάρκεια του δευτερολέπτου μεταβλήθηκε. Στη συνέχεια τα δυο χρονόμετρα λύθηκαν για να διαπιστωθεί τυχόν πρόβλημα, όμως τίποτε το περίεργο δε βρέθηκε...

Στην πραγματικότητα, ο Αϊνστάιν δεν ερμήνευσε τόσο σωστά το πείραμά του. Ο χρόνος μεσ' τον οποίο ζούμε είναι σταθερός, αλλά έχει μια παράμετρο που είναι μεταβλητή. Αυτή είναι η τρίτη διάσταση του κύματος, εκείνου του κύματος από το οποίο πρέπει να είναι "φτιαγμένα" τα πνεύματα. Αυτό ίσως να εξηγεί και τα φαινόμενα πρόβλεψης και όρασης του μέλλοντος. Ένα αληθινό μέντιουμ έχει την ικανότητα να βγει μερικώς από το σώμα του και να ξαναγίνει πάλι μερικώς πνεύμα.

Έχοντας έτσι συνείδηση αυτής της τρίτης διάστασης, και μεταβάλλοντάς την όσο τον παίρνει, ο άνθρωπος αυτός είναι ικανός να "δει" εκείνο που συνέβη στο παρελθόν κι εκείνο που θα συμβεί στο μέλλον παραμορφώνοντας την αντίληψή του για το χρόνο εις τρόπον ώστε, για παράδειγμα, μέσα σε ένα δευτερόλεπτο να βρεθεί μπροστά σε γεγονότα που διαδραματίζονται 2 ή 3 χρόνια αργότερα (αν αυτή η διάσταση παίρνει μια θετική αξία) ή νωρίτερα (αν η διάσταση παίρνει αρνητική αξία).

Ομοίως, τα πνεύματα φαίνεται να κατέχουν την ίδια ικανότητα και μπορούν να προκαταβάλλουν ένα γεγονός. Ανάλογα φαινόμενα παρατηρούνται όταν ένας "φύλακας - άγγελος" μας κάνει, για παράδειγμα, να αποφύγουμε την τελευταία στιγμή ένα αυτοκινητιστικό δυστύχημα. Αν είναι πράγματι έτσι, τότε το φαινόμενο της μετεμψύχωσης μπορεί να εξηγηθεί...

Γιατί ο θετικός και ο αρνητικός πόλος ενός μαγνήτη έλκονται αμοιβαία; Τι είναι εκείνο που επιτρέπει στα άτομα ενός στοιχείου να συγκρατεί τα ηλεκτρόνιά του σε τροχιά γύρω από τον πυρήνα; Γιατί ο Ήλιος κρατά τους πλανήτες του συστήματός του σε τροχιά γύρω του; Μια απάντηση για όλα αυτά: οι Δυνάμεις Έλξης. Παρά του ότι οι φύσεις τους είναι διαφορετικές, υπακούουν σε έναν και μοναδικό νόμο. Σύμφωνα με το νόμο του Νεύτωνα για παράδειγμα, κάθε σώμα ασκεί μια δύναμη στα άλλα σώματα, ανάλογης της μάζας του.

Για τον ίδιο αυτό λόγο η Γη βρίσκεται σε κίνηση γύρω από τον Ήλιο. Η Γη έλκει τον Ήλιο και ο Ήλιος έλκει τη Γη με ίση δύναμη. Το ότι η Γη δεν πέφτει πάνω στον Ήλιο οφείλεται στο ότι περιστρέφεται γύρω του με μια τέτοια δύναμη που η φυγόκεντρος τη συγκρατεί, χωρίς ωστόσο, από την άλλη, η δύναμη αυτή να είναι τόσο μεγάλη ώστε να επιτρέψει στη Γη να αποδράσει από την έλξη του Ήλιου.

Οι μαγνήτες, όταν δεν κινούνται, καταλήγουν να συναντηθούν διότι δεν υπάρχει καμιά δύναμη να τους συγκρατήσει... Ομοίως, ένα πνεύμα έλκεται αναπόφευκτα από ένα σώμα. Είναι η περίπτωση της μετεμψύχωσης.

Είναι γνωστό σήμερα ότι ο εγκέφαλός μας εκπέμπει ένα ηλεκτρικό πεδίο, που οφείλεται στη δραστηριότητά του. Επίσης, ηλεκτρικό πεδίο εκπέμπουν και τα άτομα τα οποία μας απαρτίζουν, πεδίο που οφείλεται στις ελκτικές δυνάμεις που συγκρατούν τα ηλεκτρόνια στη θέση τους γύρω από τον πυρήνα τους. Ο συνδυασμός των δυο σχηματίζει ένα πολύ ισχυρότερο ηλεκτρικό πεδίο, μια ισχυρή ζωτική ενέργεια.

Kάθε υλικό σώμα, εφόσον αποτελείται από άτομα, έχει μέσα του αυτή τη ζωτική ενέργεια. Είναι όμως πολύ πιο αδύναμη από εκείνη που βγαίνει από ένα ζωντανό οργανισμό αφού δεν υπάρχουν σ' αυτό η ηλεκτρική δραστηριότητα των νεύρων και του εγκεφάλου. Η ζωτική λοιπόν αυτή ενέργεια, γύρω στην ηλικία των δυο χρόνων (ηλικία στην οποία ο εγκέφαλος "τρέχει" το μεγαλύτερο μέρος των δια - νευρωνιακών συνδέσεων ) αποκτά την απαραίτητη δύναμη για να "πιάσει" απότομα ένα πνεύμα.

Αν υπάρχει κάποια στιγμή για να πραγματοποιηθεί αυτό που λέμε μετεμψύχωση, αυτή είναι η στιγμή της. Στη συνέχεια, οι δυνάμεις απώθησης του ενσαρκωμένου πνεύματος θα εμποδίσουν την ενσωμάτωση ενός άλλου πνεύματος στο ίδιο σώμα...